Największe problemy w diecie sportowca
10/05/2016
Kwestia odżywiania i suplementacji w sporcie jest bezwarunkowo istotna. Na przykładzie sportów wyczynowych, przedstawię, co jest tu największym problemem oraz jaka relacja łączy dietę i
trening.
Organizm należący do sportowca wyczynowego jest często poddawany bardzo wysokim obciążeniom fizycznym. Wyczerpujące
i długotrwałe sesje treningowe, które odbywają się czasem kilkukrotnie w
ciągu dnia, są stresem dla ustroju, prowadzą do zakłócenia stanu
równowagi organizmu (homeostazy), przemęczenia lub przetrenowania, a
nawet mogą doprowadzić do licznych zaburzeń zdrowotnych. Choćby
najmniejsze zmiany mogą zmierzać do problemów w realizacji określonych
planów treningowych i zmuszać do zmniejszenia intensywności.
Sportowiec, ze względu na wysokie zapotrzebowanie energetyczno-odżywcze, musi zwracać ogromną uwagę na proces odnowy po wysiłkowej swojego ciała, którego głównym celem jest uzupełnienie substratów energetycznych, licznych makroskładników oraz materiałów budulcowych.
Przestrzeganie zasad odpowiedniego żywienia i suplementacji, które są czynnikami umożliwiającymi właściwą i szybką regenerację, należy do najważniejszych zadań w procesie treningu. Na najwyższym poziomie współzawodnictwa sportowego, wśród zawodników poddawanych rygorystycznemu wysiłkowi fizycznemu, właściwe prowadzenie diety i wprowadzanie odpowiednich korekt może zadecydować w dużym stopniu o sukcesie.
Podstawowym celem diety jest optymalne zabezpieczenie potrzeb energetycznych i budulcowych organizmu. Sposób odżywania musi sprzyjać rozwojowi sprawności fizycznej oraz przeciwdziałać skutkom przeciążeń treningowych.
W przypadku wielu dyscyplin, koszt energetyczny sportowca w ciągu dnia sięga nawet kilku tysięcy kalorii, przez co zapewnienie zrównoważonego bilansu odżywczego pomiędzy energią przyjmowaną z pożywieniem, a wydatkowaną przez organizm jest dużym problemem.
Należy pamiętać o tym, że samo trawienie jedzenia to proces, który pobiera siły, a zawodnik przeprowadzając nawet kilka sesji treningowych w ciągu dnia, nie może być „ociężały”. W przyswojeniu dużej ilości pożywienia, sportowcy wspomagają się specjalnymi odżywkami i suplementami, które to charakteryzują się szybką wchłanialnością, małą objętością oraz wysokim poziomem skoncentrowania energii i składników odżywczych.
Istotnym problemem w diecie sportowca jest odpowiedni skład jakościowy, który powinien być ściśle związany z rodzajem, intensywnością i czasem trwania obciążeń treningowych. Uwzględniać powinien on odpowiednie zróżnicowanie podaży składników pokarmowych, w szczególności białka, węglowodanów i tłuszczu.
W przypadku intensywnie trenujących zawodników, zwiększa się również zapotrzebowanie organizmu na witaminy i składniki mineralne, które biorą udział w rozmaitych przemianach metabolicznych zachodzących w organizmie.
Oczywiście dieta sportowca musi podlegać również ogólnie przyjętym normom zdrowego żywienia. Duży wpływ na stan zdrowia zawodnika mogą mieć czynniki, takie jak: rodzaj, jakość, proporcje spożywanych makroskładników, czy sposób przygotowania potraw.
W przypadku sportów wyczynowych, takich jak kick-boxing, zapasy, boks czy judo, literatura fachowa zaleca, by udział makroskładników w diecie zawodnika, przedstawiał się następująco:
- białko – 12-15% (1,5-2,3g na kg masy ciała),
- węglowodany – 50-65% (6-10g na kg masy ciała),
- tłuszcze – 25-30% (2-2,5g na kg masy ciała).
Sportowiec, ze względu na wysokie zapotrzebowanie energetyczno-odżywcze, musi zwracać ogromną uwagę na proces odnowy po wysiłkowej swojego ciała, którego głównym celem jest uzupełnienie substratów energetycznych, licznych makroskładników oraz materiałów budulcowych.
Przestrzeganie zasad odpowiedniego żywienia i suplementacji, które są czynnikami umożliwiającymi właściwą i szybką regenerację, należy do najważniejszych zadań w procesie treningu. Na najwyższym poziomie współzawodnictwa sportowego, wśród zawodników poddawanych rygorystycznemu wysiłkowi fizycznemu, właściwe prowadzenie diety i wprowadzanie odpowiednich korekt może zadecydować w dużym stopniu o sukcesie.
Podstawowym celem diety jest optymalne zabezpieczenie potrzeb energetycznych i budulcowych organizmu. Sposób odżywania musi sprzyjać rozwojowi sprawności fizycznej oraz przeciwdziałać skutkom przeciążeń treningowych.
W przypadku wielu dyscyplin, koszt energetyczny sportowca w ciągu dnia sięga nawet kilku tysięcy kalorii, przez co zapewnienie zrównoważonego bilansu odżywczego pomiędzy energią przyjmowaną z pożywieniem, a wydatkowaną przez organizm jest dużym problemem.
Należy pamiętać o tym, że samo trawienie jedzenia to proces, który pobiera siły, a zawodnik przeprowadzając nawet kilka sesji treningowych w ciągu dnia, nie może być „ociężały”. W przyswojeniu dużej ilości pożywienia, sportowcy wspomagają się specjalnymi odżywkami i suplementami, które to charakteryzują się szybką wchłanialnością, małą objętością oraz wysokim poziomem skoncentrowania energii i składników odżywczych.
Istotnym problemem w diecie sportowca jest odpowiedni skład jakościowy, który powinien być ściśle związany z rodzajem, intensywnością i czasem trwania obciążeń treningowych. Uwzględniać powinien on odpowiednie zróżnicowanie podaży składników pokarmowych, w szczególności białka, węglowodanów i tłuszczu.
W przypadku intensywnie trenujących zawodników, zwiększa się również zapotrzebowanie organizmu na witaminy i składniki mineralne, które biorą udział w rozmaitych przemianach metabolicznych zachodzących w organizmie.
Oczywiście dieta sportowca musi podlegać również ogólnie przyjętym normom zdrowego żywienia. Duży wpływ na stan zdrowia zawodnika mogą mieć czynniki, takie jak: rodzaj, jakość, proporcje spożywanych makroskładników, czy sposób przygotowania potraw.
W przypadku sportów wyczynowych, takich jak kick-boxing, zapasy, boks czy judo, literatura fachowa zaleca, by udział makroskładników w diecie zawodnika, przedstawiał się następująco:
- białko – 12-15% (1,5-2,3g na kg masy ciała),
- węglowodany – 50-65% (6-10g na kg masy ciała),
- tłuszcze – 25-30% (2-2,5g na kg masy ciała).
0 komentarze